Kağıtlar da ağlar

Çoğu yazar son sözün ve tüm yetkinlerin kendisinde olduğunu sanır, ama sanılan gerçek değildir, gerçek olan benimdir. Yazarların yazıp, okuyup beğenmedikleri yazıları yırttıran, bazı cümlelerin üstünü çizdiren, aralara kelimeler serpiştiren, oda'nın içersin de amaçsızca yürüten, kederlendirip sigara yaktıran, havalandırmak istetip pencereyi açtıran, işte bunların hepsini yaptıran benimdir. Bazıları önemimin farkındadır; fakat bazıları beni hiç saymaz tek dertleri kalemleridir.

Kin beslemem ben, ne olursa olsun izin veririm yazara üstüme yazı yazması için, üstüme çay da dökülür kahve de, yine darılmam, kurumak için izin isterim; bazı yazarlar kızıp çöpe atarlar beni ama bazıları var ki haklarını yiyemem, alırlar beni ya bir kaloriferin üstüne koyarlar ya da ayrı bir yere koyar, beni benle bırakırlar.

Üstüme dökülen sıvının içime işlemesine karşı koyamam; ama bazı güzel cümlelerin yok olmaması için elimden geldiğince emmeye çalışırım sıvıyı. Yazar bunu bile anlamaz çoğu kez, yeni bir kağıt çıkarır; ama bazıları var ki haklarını yiyemem kuruyunca alır, üstüme çeki düzen verir, yok saymaz beni.

Bazen öyle sıkılır ki yazar karşımda dayanamam, ara vermesi için kalemi yazdırmam. Yazar kalem bitti sanır sonra bir tane daha kalem alır ona da izin vermem en sonunda sinirlenir. Kalkar masadan, yatağa doğru yol alır. Açtırdığım pencereden esen rüzgarı arkama alıp yere düşerim, yazar beni unutmasın diye, bana bakar yazıyı hatırlar ve onunla uyur.

Bilirim sabah güzel cümleler çıkacağını, meraktan ölürüm yeni cümleler için, sabah olur yazmayan kalem yazar olur, yeni cümleler üstüme serilir. Yazmayan kalemin yeniden nasıl yazdığını düşünmez yazar; ama bazıları var ki haklarını yiyemem anlar durumu ufak bir tebessüm atar bana, ben tepki veremem bilir.

Bazen öyle sıkılırki yazar karşımda, bu sefer onu kaldırmamaya çalışırım masadan; çünkü işin sonuna gelmişizdir. Tek eksik gözyaşıdır. Onu ağlatmak için elimden geleni yaparım. Ne bir pencere açtırırım ne de volta atmasına izin veririm odada.

En sonunda dayanamaz ağlar, gözünden süzülen bir gözyaşı üstüme düşer, işte o zaman bende ağlarım sonra bir bakmışız Türkiye sonra belki dünya ağlamış ilişkimize.

Evet kağıtlar da ağlar; ama bazıları var ki onları unutamam benden de çok ağlar.