Kahve köpüğü

Hava griye kesmiş karamsarlık

Kırk yılda bir evdeyim

Bugün

Hüzünlerimi serbest bıraktım

Ayaklarımı uzatmışım

Elimde

Kahve fincanım

Buharı tütüyor orta şekerli

Köpüklü

Kahve köpüğü

Düşlerim gibi delik deşik

Yanında

Akide şekerim fındıklı

Her yudumunda

Kokusu yaşamın gerçeği

Bir de

Kısa sürmese mutluluğu

Keşke

Kırık yıllık hatır var demeleri

Gerçek olsaydı,

Oysa yaşam

Her yudumunda sönen

Kahve köpüğü tadındaymış…

Gün Pazar günü

Kahve kokusunda başladı sabah

Şeker

Akide şekeri tadında sürüyor gün

Kahve kokusu

Düşlerim

Akide şekeri mutluluğum…

Bir yudum

Alıyorum orta şekerliden

Bir sen düşüyorsun

Aklıma

Bir de sensiz geçen günlerim

Anlıyorum ki yaşam

“Bir içimlik”

“Kahve köpüğü” de ”yarınlarım”

Erdoğan ÖZGENÇ

Adana 19.01.2014 19.30