Kahve tadın

Bazen mütevazı bir pembeydi o duygusal hali

Bazen de sükutu hayaldi, görmezlikten gelmek kadar sessizlikti aşktan istifa hali…

Şoke olmak, paniğe kapılmamak, elde değildi o görünmeyen gözlerindeki yitikliğe bakarken…

Anlamazlıktan gelmenin tek yararıysa; zarar etmeye devam etsem de, zaten O’nu kaybetmemek içindi…

Ama kaybettim…

İkametgâhım bir katil zanlısının ellerini arıyordu şimdi...

Bir spiker kulağıma “sesini” haykırırken profesör edasıyla,

Ben kaporası verilmiş ödünç aşklara bırakıyordum kendimi…

Küpürlenmiş, ehliyetini kaybetmiş, ayarı bozulmuş bir ömürdü artık insanların bedeni,

Ve sen gideli, hayırların arkasında Kahve Tadın dilimde beklemekteyim…

Not: "Türkçe yazıldığı gibi okunan bir dil değildir". Koyu puntolarla yazılan kelimeler bunu belirtmek içindir... Dikkatli okuduğumuzda bazı kelimeleri yanlış söylediğimizi farkedebiliriz...
Bir eğitim nedeniyle ortaya çıkan bu şiir için;
Arzu Sönmez ve Dilara Canözkan’a Yürekten Teşekkürler :)