Kalan zamanlar senin olsun

En büyük düşmanın, içinde büyüttüğün korkularındır. Çaresizce seni bir köşeye sindiren, bazen seni kararlarından vazgeçiren ve belki de hayal kurmana bile engel olabilen tek düşmanın. Ve sen belki de korkularının esiri biri gibi yaşamaktan, bundan başka bir dünyayı göremeyecek kadar körsündür. Ve çaresizliğini hep başkalarının üzerine atarak, senden başka herkesi ve her şeyi sorumlu tutarak kendini bir köşeye sindirir ve öylece yaşamaya devam edersin kim bilir.

Depresyon en sevdiğin hastalık olur. Ve sürekli sızlanan biri olduğunda seni seveceklerini düşünen biri olur çıkarsın. Yataktan, evden çıkmadan, öylece geçer zaman. Ve bir gün kendine geldiğinde “keşke” dersin, “ eski halim olsaydı neler yapardım” “keşke yapabilseydim”  …

Ama artık geç olduğunu düşüyorsun belki de. Ve kendin için değiştiremediğin hayatın boş sayfaları seni üzen geçmişe baktığında. Nelerden vazgeçtin? Neleri yok saydın her günün sonunda.  Başkaları için yaptıkların iyi güzel, peki kendine neden haksızlık ettiğini  hiç düşündün mü?

Peki hala sızlanmayla mı geçireceksin zamanı. Hayat senin bugün de. Bir kez daha “keşke” demeden bugün başla yeniden. Kalan zamanlar için değmez mi hayat, yeniden aşık olmaya, sevmeye, yeni bir hayat kurmaya ve de yaşamaya…

Çık yataktan, derin bir nefes al, ılık bir duş, karış hayata. Kendim için en iyisini nasıl yapabilirim? Son nefesini verdiğin de iyi ki yaptım, diyebileceğin...

Sevgi ve ışıkla…oy@

Oya Özer

Yaşam Koçu