Kaldığım yerden

Vermeyince Mabud,
Neylesin Mahmut ?
Özlüyorum işte eskiden istediklerimi,
Rengini salmış dokunuşlar, dizgindir sezgiler şimdi.
Şerbetin kırmızısı ,
Kaderin sünmesi gibi sentetik.
Bertaraf olmuş sızlıyor her yanım
Rüzgarda yüreğim körüklenirken,
Kıpkırmızı uluyor köpeklerim. 

Çayımın demi kayalıklara vurmuş
Kirpiklerimden damlalar süzülürken.
Bir deniz kızı ağlamış kirpiklerimde hüngür hüngür,
Gün doğmadan neler doğarken.
Eskiden şöyleydi böyleydi derdim
Lokumun kahve tadındaki damağını ararken.
Bir nebze olsun ayrılık arardı kollarım
Ben hiç sevmedim ki kavuşmayı zaten,
Bacak bacak üstüne afakanlar basardı
Oltamı satırlar dolusu girdaplarıma saplarken. 

Şehvetin tozlu sayfalarında
Sararmış , katlanmış kırıklıklarımı eşelemişim.
Kalınca bir sürme çekmişim meğerse
Göz ucumdaki teğet hayallere.
Kaldığım yerden başlayabilir miyim şimdi?
Yarım yamalak yanılgılarıma.
Şusu busu derken seneler geçmiş de
Ben o geçişi kaçırmışım
Hayat benden vazgeçince . 

Ağlama artık deniz kızı
Sil yaşlarını.
Benden bir haber yolla da bileyim
Ben şimdi ne haldeyim ? . . .  

Gökhan Cenker