- Kategori
- Şiir
Kan Çuvalları
ne umabilir ki bir canlı
elinde on kiloluk bir demirle
öldürmeyi yahut ölmeyi beklerken
kim bahseder ki umuttan
kanlı çuvalları bir çukura kusarak gömerken
ağlamak, üzülmek, anılar yasaklanır
insana dair bir hisse ihtiyaç yokken
ve biz çığırtkanları felaketin
her şeye rağmen;
onca tabutla bağıracağız
belki bir asır sonra
barış ve adaletti kurşunlarımız
ve erittik çakıl taşından kalpleri bombalarla
barışı getirdik miyonlarca mezarsız
ve daha da beter ölüme aşık yaratıklarla