Kan kokuyor dünya

Bedenler, ruhlar tükendi

akan kan, gözyaşından.

Dünyada fer kalmadı

savaşların yangınından.

Obur nefisler doymazken

güce, paraya,

Her gün yüzlerce çocuk ölüyor

Kapitalizmin kollarında...

İnsanlık ölüyor bir gencin naaşında,

Çiçekler eziliyor, selviler devriliyor

Parçalanan bedenler sebebini bilmiyor...,

Feryatlar yükselirken arş-ı aleme,

Birileri kan içiyor arsızca inlerinde...

Barışı özledim hesap, kitapsız,

Masmavi gökyüzünün altında

bir olmayı,birlik olmayı ,

Bir fincak kahvede ki keyfi özledim...

Çeksinler ellerini insanlığın üzerinden,

Renklerin, ırkların cümbüşü fışkırsın topraktan,

Özgürleşsin tabular, yıkılsın diktalar,

Dursun akan kanlar, kahkaha atsın çocuklar...

Nurcan Çelik Yalun

7.Eylül.2016