Kapı çalar ve Dost gelir

Her şey üstüste gelmiş, can sıkıntısı, gerginlik üst seviyeye ulaşmış; bitmek üzere olan bir günün en çekilmez anıdır.

Kapı çalar ve Dost içeri girer...

Belki gelen kendi değildir, ayakları degildir; bedenini getiren.

Ama ruhu, huzuru, mutluluk veren varlığı gelmiştir.

Genç çiçeği uzatır; "sizin adınıza hanımefendi" der tüm kibarlığı ve gülen yüzüyle gider.

Dost elinde balonuyla "nazar değmesin sana, gülücüklerine, neşene, hissettim üzgünsün ben de biraz gül diye geldim" der gibi ofise geçer güzel kokusunu ve neşesini yayarak yerini alır.

Değerli dostum günüme yeniden güneşi gösterdiğin için;

Yeniden dostluğun ve çiçeğim için teşekkürler.