Kar siyah...

Gece yine zifiri karanlığa mihman
Gece sıyrılmış gün / ay dan
Yine kopmuş kendi canından
Her yer öylesine sis / öylesine duman
Sema da pörsümüş yıldızlar misali
Dökülüp duruyor saçlarımın halayından

Ben
Çaresiz ve İlahi sona teslim
Gece ise o dinmeksizin yağan
Nirvanadan kalma tufanlara iltica
Ardından hiç beklenmedik vakitlerde
Şita ile gelen Ammansız bir isyan.

İsa’dan emanet dünlerim an be an
Gelin zarafetimden sıyrılıp şimdilerde
Karışıyorken adressiz hayallerime
Ve ardından susmakta Zülal bakışlı yar...
Yüreğim ürkmesin artık ses/siz gel tufan
Nasıl da demlenmiş bir salınım la
Lapa lapa yağmaya başlıyor o dağ kokulu

Kar / Siyah.
A
R
S...