Kar tanem

Martı kanadında duran kar tanem,

Penceremden ne güzel okşarsın yüzümü

Hasrettik, sevindik gelişine

Uzak diyarların hasretini, umutlarını

Acılarını , yokluklarını anlat, paylaş benimle

Çocukların yürek sevinci çoşkusuyla

Sarılmış rüzgara neler söylersin ?

Yaşamasak da biliriz, duyarız zorluğunu

Bembeyaz örtü olursun gittiğin yerlere

Örtünün altında herşey sarılırmış birbirine

Çoğalası, derin uyku yerine.

Eller, yürekler aynı umutlarla

Bağırırmış kendi yanlız seslerine

Çocukluğumdan beri, bildik masalı dinlerim

Çığın, kapalı yolların, öğretmensiz çocukların.

Gebe kadınların, yaşlıların, işsizlerin....

Yarım asırdır değiştiremedik anlata anlata

Seninle değildir sorunumuz, dolaşırken dünyayı

Farkı bizden iyi görür hissedersin

Sana güvenle kucak açanlarda

Yaşam, mücadele değil keyiftir

Öyle trafik, donma, açlık gibi basit

Kaygıları anlayamazlar bilirsin

Kaymada derece alırlar, dünyaya karşı

Biz seyrederiz, heyecanlarız nedense

Başkalarında yaşamayı da öğrenmişizdir.

Kar tanem sevgiyi umudu görmek,

Temel yaşam meşalesidir biliriz .

Millet olarak her zaman umutla dolar, taşarız.

İnsanımız zorluklarla mücadeleyi bilir,

Düşe kalka, baka bata kaymayı öğrenir

Üşümek, donmak, kırık, çıkık ne olurki

Umudunu yitirmez haber olur, yardım ister

Ekmeğini nereden çıkaracağının düşünü

Kaybetmeden titreyerek bekler..

Gidecek gibi veda gülüşünü anladım

Anlatmayı sakın unutma giderken

Sesleri yanlızlara , yanlız olmadıklarını

Düşünlerde yüreklerde olduklarını

Ve birazda yosunlu deniz suyunu

Bulutlarla unutma........