Kar

Hani buz gibi bir hava Burnun kızarır ya yürürken Ellerini ovuşturursun İnce ince yağan karla küçük bir flörte başlarsın İçinde çocuksu, kabına sığmayan bir heyecan İştahlanırsın ya hani öylesine derinden gelen anlamsız bir hissiyatla bu ana Kar tanesinin burnuna değdiği anda gelen bir koku vardır Çoğu insan bilmez Bütün senenin birikmişliği, özlemidir aslında o İşte o koku geldi şimdi burnuma Tam da yılbaşı arifesi Kar ha yağdı ha yağacakken… Sıcak şömine, elimde kahve fincanım ve üzerimden eksik etmediğim depresyon hırkamla duvardaki takvime daldım Arka fon da Eric Clapton’dan ‘Wonderful Tonight’ çalıyor Gürül gürül yanan ateşe uzun uzun bakıp hayal kurmamak elde değil Çıtır çıtır yanan meşe odununun kokusu geldi şimdi de burnuma Alevlerin kıvrak dansıyla meşk oluyorum adeta Kanım ısındı. Çocuklar gibi şımarıp, koltuğuma gömülerek anlamsızca güleceğim birazdan Bilirim bu hallerimi… Tam da öyle işte Ben koltukta mayıştım kaldım Gömüldükçe gömülüyorum Kahve fincanım soğumuş Ellerim hala sıcak Ara ara üşüyor klavyeyle buluşan berduş cümlelerim, bir de kırmızı çoraplarımdan arta kalan tenim Dışarısı ayaz… Sahi kar başlamış Münasebetsiz iç sesim başladı yine susmak bilmiyor Zencefilli yılbaşı kurabiyesi mi yapsam kalkıp? Aman kim uğraşacak şimdi onunla… Kar gittikçe yerleri dolduruyor Bu zamane çocukları Noel babaya da inanmıyor artık Kimse de heyecan tutku kalmamış Yaşa takılmadan emekli ettiler Noel babayı Ren geyiklerinin akıbetini hiç konuşmuyorum bile… Dışarısı ayaz ve lapa lapa kar yağıyorken Atayım kendimi şöyle sere serpe diyorum karların üzerine Dejavu oldum bak durduk yere Neyin provası bu? Kader denen şeyi hep aynı kişi yazıyor galiba Aman her neyse Bu arada ben hala inanıyorum Noel babaya Hiç gelmeyen o ren geyiklerine de bir hayli kırgınım ayrıca.