Sessiz çığlıklar!..

Çok önemli bir konuya değindiğiniz için sizi öncelikle kutlarım. Hayatımız da ki bir sürü sessizliğin ve yalnızlığın için de, inanın çığlıklar da duyulmaz oldu. Hayat meşgalesi için de kendi yüreğimizin çığlıklarını bile duyamaz olduk. Sonra da en yakınımızdaki kişinin çığlıklarını duyduğumuz halde sadece sessizce seyirci kaldık. Dünyaya getirdiğimiz yavrularımızı koruyup kollarken, hemen yanımız da duran kimsesiz bir çocuğu sadece horladık. Önce yüreğimiz de ki sessiz çığlıkları dindirmeliyiz bence ve sonra da tüm sessiz çığlıklara metobolizmamıza inat tepki vermeliyiz. Değindiğiniz konu beni kendime getirdi, paylaşım için çok teşekkürler.