- Kategori
- Şiir
Kara gözlüm.

Bak o zeytin karası gözlerinle.
Saçlarından bahar kokuları savrulsun.
Sokul karanlığıma tüm masumiyetinle.
Tut elimden yarınım ol.
Kömür karası gözlerinle yüreğime bak,
Parmaklarınla dokun özlemlerime,
Bende ki senim ol, sende ki benden de öte,
Sessiz çığlıklarım sevdayı haykırsın.
Umut etmeyeyim artık, ümidim ol.
Gitme.. Gidişinle ölüyorum siyahında...
Gün batımlarında hasreti yudumlamıyim artık,
Gamzelerim yas tutmasın yokluğuna.
Senden sonra, siyaha tutuldu ruhum.
Yok oldum gözlerinin karasında...
Nur Zeynep