Karanlıkta İşlenen Günahlar

Ben karanlığı severim. Gece olduğunda, sokak lambalarının yanmadığı yerlerde yürüyüp, günahlarımdan gizlenirim. Onlar bana görünse de, ben görünmez olurum hemen.

Karanlık, suçluların suç ortağıdır. İliğimizi suçtan ürettiğimize göre hepimizin bir yanı karanlıktır aslında. Su götürmez bir gerçektir bu, hakikatin farkında olana.

Oysa Tanrı, aydınlıkta gizler kendini, gizlenmesi için bir neden olmasa bile. Onun neyi sevip, neyi sevmediğini kimse bilmez böyle olunca. Bu yüzden insan, kendi uydurduğu Tanrıya tapar; gerçeğine sığınmaz asla.

Yakın bir zamanda, bilenlerden öğrendiğime göre, gece, ona açtığımız savaşın siperiymiş. Aydınlıkta günah işlenmez ne de olsa.

Demek ki insan, günah işlediğinde karanlığı çeker içinin en ücra köşelerine. Çektikçe daha da kararır,  kendisi bunun farkına varmasa da. 

Ahmet Güreşçioğlu