Karar

Yürüyorum

Kor yatağı bir şehir uzakta

Küllerle kaplı sokaklar

Tütsülü bacalar

Bir derviş kadar dolu

Bir aşık gibi deli

Yürüyorum

Yürüyorum

Bir dağ eriyor ayaklarımın altında

Islak ve tutsak...

Kafa kafaya vuruyor ağaçlar

Rüzgar inliyor omzumda

Acı sızıyor tenimden usul usul

Yürüyorum

Yürüyorum

Ellerimde ter,

Avuçlarım ateşten çanak

Ayaklarım birbirinden kaçıyor

Her adımım diğerine düşman

Bir ömür pişman

Yürüyorum

Yürüyorum

Beni kim tutar

Çoktan soğumuş güneş

Yıldızlar dökülmüş

Gök çökmüş üstüme

Ensemi kavuruyorken kıyametin nefesi

Kararım karar

Kalbim saatime eş durana

Seni terk edene

Kendimi bulana kadar

Yürüyorum