Karışık Olsun Ama Karışmasın

Huzur sadelik gibi kavramlara karşıyım, dünya/hayat karışık olmalı; sorun değil, ben detaylarda huzur bulur dalgaların kıvrımlarında dinlenirim.

Beni kimse anlamıyor bu konuda da eleştiriliyorum. Mavinin yanında sarı da olsun; kırmızı da, yeşil de… Rengârenk bir dünya. “Yok ben maviyi seviyorum hep mavi olsun…” Siz buna huzur diyorsunuz ama beni bayıyor!

“karışık” rahatsız edici bulunur… Oysa ”karışık” karışmadıkça güzeldir, söylediğiniz rahatsız edici durum karışık değil karışmış olandır.

Renkler üzerinden gittik ama her konuda geçerli…

Böyle her an değişen, renkli, durmaksızın akan… Takip edemedikleri için olmalı ama niye takip ediyorlar ki hayat Ahırkapı hırsızı mı, hayat takip edilmez içinde mutlu olunur, nehirde yıkanmak gibi.

Bazı kimseler kendileri değişemedikleri için değişimden rahatsız oluyorlar, sinemalarında hep aynı sahneler.

Sorun karışık olmasında değil karışmasında. “Oraya gittik buraya geldik hangi köydü anlamadım” Anlama, hayat bilerek değil duyarak yaşanır, sen kılavuz değil yolcusun; hem yolcu hem kılavuz olmaya kalktığından oluyor bunlar, ne yaşadığını bilmeye gerek yok, günlükten okursun!