Karlar yağdı bugünden toprak öldü

Karlar yağdı bugünden kara olan toprağa

Toprak beyaza döndü kefeni toprak giydi

Toprağa geldi haktan buyruk canlı toprağa

Öleceksin dedi sen bir anda toprak öldü

Yeniden hayat olmak içinde toprak öldü

Görmeyen bilmeyene unutana bir dersti

Rahman Kullarını çok sever ona ibretti

Ölümden sonra hayat var bunu bil demekti

Farkında ol, olmadan yaşama derde Rahman

Firar etme emrimde sen yanlış düş yaşama

Bak ta ümitsizliğe düşme nefsinle olma

Yaşatanda öldüren dirilten benim anla

Öfkene uyma umut meşaleni söndürme

Benim ipim sağlamdır tutun sakın terk etme

Merhamet af edici beni terk etme gitme

Yaşatanda öldüren dirilten benim anla

Rahman her şeye benim tek Kadir der kuluna

Âleme hayatı ben veren gel sen yoluma

Pişman sen olacaksın girme şeytan koluna

Yaşatanda öldüren dirilten benim anla

Bak o yağan o kara sen ölümü hatırla

Farklılığı hep yaşa sen her zaman sabırla

Nefsini şeytanı her zaman sen hep azarla

Sen koşarak gel bana sen her zaman gururla

Yaşatanda öldüren dirilten benim anla

Rahman der ki kuluna seni aydınlatan ben

Rahmetimden kaçarak giden uzak olan sen

Kulluğunu unutan bana asi olan sen

Bekliyorum gelmeni afım ile her an ben

Yaşatanda öldüren dirilten benim anla

Dimdik olmayan sözler söyler sana güvenme

 O çürümüş sözlerin temsil eder bilenme

Nefis ile şeytanın önünde sen eğilme

Bekliyorum gelmeni afım ile her an ben

Yaşatanda öldüren dirilten benim anla

Karlar yağar toprağa kefeni giyer toprak

Ölüm gelir kefeni giyer insan koşarak

Gel sen kapıma kalbin ömrün viran olarak

İsyan edenlerinde sözleriyle gelme bak

Yaşatanda öldüren dirilten benim anla

Mehmet Aluç