Karşıdan karşıya en son ne zaman geçtiniz?

Hafta sonu Beşiktaş Meydanı'nda buluşmak üzere eski bir dostumu bekliyordum.

Trafik ışıklarının az gerisinde kaldırım taşına oturdum.

Suriye’de, kendi halkını kesilecek kurbanlık koyunlar gibi görüp, ülkesini mezbahaya çeviren devlet zihniyetine yapılan protesto eşlik ediyordu oradaki varlığıma.

Kendi vatandaşını düşman gören, kıyımdan geçiren, ilahlaştırılmış o büyük devlet baba modeli zihniyetler eskide kaldı. Modern zamanlar böyle kan banyolarını artık dünyanın hiçbir ülkesinde kabul etmiyor şeklinde kurduğum tüm düşünce barajımın kapakları zorlanıyordu Suriye’ye baktığımda.

Sonra insanları izlemeye koyuldum ve düşündüm. Yolda yürüyorlardı, vitrinlere bakıyorlardı, yemek yiyorlardı, alışveriş yapıyorlardı…

İnsanlar bu işleri yaparken çok da sıradan davranmıyorlardı. Belki de birilerince izlendiklerini varsayıyorlardı. Belki de, benim gibi başkalarının da kendilerini gözlediğini düşünüyorlardı.

Sıradan davranmıyorlardı, kendi gibi değillerdi sanki. Ta ki karşıdan karşıya geçmek için trafik ışıklarına gelene kadar hepsi öyleydi.

Ancak ışıklarda beklerken, az sonra verecekleri karşıdan karşıya geçme mücadelesine hazırlanıyordu hepsi. Minikti ama bir kavgaydı o da.

Önce sağındaki solundaki insanlara karşı pozisyon alıyordu herkes. Hızla geçen arabalara, diğer insanlara, ışığın kırmızdan yeşile geçmesi esnasında yapacakları ilk hamlenin zamanlamasına programlamıştı herkes kendisini. Adımlarını.

Yolda yürürken ki, vitrinlere bakarken ki hâlleri gitmiş, birazdan gerçekleştirecekleri minik mücadelenin ciddiyeti kaplamıştı hepsinin yüzünü.

Sıradan bir karşıdan karşıya geçme kavgası bile, hayatın seyrini böyle değiştirebiliyor diye düşündüm. İnsanları sahici yapıyordu çünkü.

Sonra ömrü kavgayla geçmiş insanların, bir davaya bağlılığın, hedef ne olursa olsun ona kilitlenmenin insana verdiği mücadeleci ruhu bir kez daha gururla selamladım.

Bu mücadeleci ruhun insanları nasıl da gerçekçi yaptığını, rollerden sıyırdığını hissettim.

Ve bir trafik ışığının getirdikleriydi bunlar.

Sabrın sonu ile