Katil ve maktul

Adamın biri;

Yatıyor alabildiğince uzun,

Sere serpe serilmiş yere.

Gelip geçen meraklı bakışlar,

Uzun uzadıya süzüyor kendisini,

Her taraf kan her yer revan!

Adamın biri;

Çömelmiş, maktulüne bakıyor,

Uzun uzadıya hayallere dalıyor.

Çeliğin soğuğu halen parmaklarında

Elinde baruta karışmış kan!

Elini pantolonuna sürüyor,

Çıkmıyor,

Çıkmıyor,

Çıkmıyor,

Kan!

Adamın biri;

Daha biraz önce bir şaşal su içti,

Gökyüzüne şöyle uzun uzun bakıp,

İç geçirdi.

Bir an katilinin gözlerinde buldu kendini,

Kaçmaya bile yeltenemedi,

Yaşamak istiyordu aslında,

Daha uzun uzadıya…

Adamın biri,

Adamın birini vurdu,

Az önce onlarca kişi arasında!

Birinin eline kan,

Diğerine toz toprak yapıştı.

Biri çömelmiş elini pantolonuna sürüyordu,

Çıksın diye kan!

Diğeri sere serpe yatıyordu kaldırımda,

Toza, toprağa bulanmıştı elleri.

Adamın biri katil,

Diğeri maktul.

…

 Bedir TORUN