- Kategori
- Şiir
Kayboluş

''Ve ben Olric
düşmeseydim düşlerimin sırtından, zaten inecektim. (Oğuz ATAY;Tutunamayanlar)
.............
Gözlerin uzakta, çok uzakta.
Sen gitmeden daha önce gözlerin gitmişti.
Eğildim baktım gözlerine
Yüzeyinde ve derininde,
Kendimi aradım.
Bir görünüp bir kayboldu siluetim gözlerinde.
Gördüm, dipsiz kara bir kuyuya döndü gözlerin.
Uzaktı karaltı.
Bir ses attım.
Sesime ses gelmedi.
Gözlerin uzakta, çok uzaktı.
Bıraksam kendimi,
Düşsem gözlerinin kara kuyusuna
Düşsem, düş, düşlerim.
Gene de düşüm,
Sabahı, aydınlığı , ışığı olmayan gözlerin
Açmasam gözlerimi açmasam.
Açılır gözlerim.
Bir ışık sızar kirpiklerimden içeri.
Tek bir ışık zerresi açar gözlerimi.
Kaybolur kara gözlerin,
Kaybolur gözlerinde kaybolmam.
Bir ışık zerresi, kirpiğimden gözüme dolar
Kırmızı bir sarmaşık olur,
Sarmalar beni
Kurtarırım kendimi senden.
Kurtarırım kendimi sende kayboluşumdan
Hoş geldin kendim,
Hoş geldin kendimde kayboluşum.
Leyla 18 Aralık 2009