Kayıp giden zamanın sahtekar muhasebecisi

Ne umutalarım vardı...
Yaşama dair...
Kafeste kuşlar gibi..
Hepsini uçurdum tek tek..

Bir tek yüreğim kaldı...
Ve terk edilmiş bir meleket gibi..
Boy zindanlar...

Halen arada bir uğrar güvercenler...
Konar surlara...

Sonra kalbimden süzülen kanlar...
Masvavi bir deniz gibi...
gözlerimden süzülür...

O kadar pişnamım...
Hoş..
Pişman olsam ne yazar...

Gitmek istiyorum...
Bu diyardan...
Bu yerden...

Ama nereye..
Boşunaymış çektiğim sıkıntılar...
Azaplar...
Çileler..
Ne boş yere akmış gözyaşlarım...
Saçlarım ağarmış..
Ve ben sanki yaşayan bir ölü...

Ölüm nedeni ihanete uğrama...

Gitmek istiyorum...
Daha uzaklara...
Başka diyarlara...

Uğruna canımı verebileceğim bir şey yok şimdi...
Hepsi yalanmış...
Hepsi ütopya...

Ah....
Aşk yüzünden diyeceğim...
Aşka da hep teğet geçtim...

Uğruna savaş verdiğim değerler...
Hepsi bir gecede kumdan kaleler gibi...
Devrildi gitti..

Deniz kenarında bir kaya gibiyim şimdi...
Kah durulur...
Kah deli dalgalar döver gün be ve gün....

Yazın sıcağında yanar...
Kışın soğuğunda donar...
Denize dökerim kendimi...

Sonra döner yağmur olurum...
yine bu erlere yağarım...
Ben kayıp yaşamımım....
Sahtekar muhasebecisi..

Ben kaybeden bir tacir...
Kaybeden bir oyuncu...