Kayıp kent

Kayıp bir kentim

Yıkık ve dökük

Adresim yalnızlık

Adım sanım hiçlik

Zamanım yokluk

İçinde koca bir boşluk

Kim gelse çıkışı zorluk

Sanki elinden alınmış

Yüreğinden dökülür

Gönlünden süzülür

Güneş üşütür

Ayaz yakar

Kime sorsan o öldü

Yerinde yeller eser

Dilinde o masum aşk

Yıkık dökük kollarda yaşar, ölü kentin