Kayra!

Büyük bir istihbarat aldım piknikte! Kulaklarım sağır diye alçak sesle konuşurlarken duydum! Hem bilmiyorlar ki dudak okuma uzmanıyım!

Mesela “ tabak” deyin yemin olsun “kabak “ anlamam! Tabak anlarım! Çünkü geçmiş cümlelerin bağlamında bakarım olaya!

“Ali, oğlum olursa ismini “Kayra “ takacağım dedi anne!”

Kızım diyor bu lafı annesine!

“ Kayra mı? Ne demek o?”

“Baktım da Allahtan gelen iyilik demek! İhsan yani!”

“Ne güzel kıız!”

Gözleri sulandı hanımın! Hani duymuyorum ya!

“Ne oldu gene? Yoksa kene mi ısırdı seni karı?”

Beni çözmüş bunca yıl!

“Anladın da niye numara yapıyorsun?”

Eskiden bıyık altı gülmelerim olurdu ! Şimdi kirli sakal bıraktığım için numara yapamıyorum! En yakın zamanda top sakal bırakacağım! Ve sonra felsefe kategorilerinde gezintilerim başlayacak!

Bir tane kayrak taşı ustası arkadaş vardı. Bir ara baktık at kuyruğu saç bırakmış. Önde top sakal.

“Yahu Muzaffer ne bu hal? Önden entel, arkadan münevver olmuşsun lan!”

“Ahmetçiğim bundan önce herkes bana Muzaffer Usta diyordu! Şimdi herkes Muzaffer Bey diyor!”

Tabi saygının bini bir para!

Gene konuyu dağıttım!

Ben de duygulandım yalan yok. Ben bu konuları daha çok Ertuğrul Ata ile konuşmayı seviyorum!

“Oğlum, oğlun olduğunda ismini Hüseyin takacağım ha; haberin olsun!”

“Baba o zamana kadar çoktaaan ölürsünüz siz! “

“Siz deme! Annen ölürse ölsün!”

“Yok yok, ölürsünüz siz!”

Açık konuşması mest ediyor beni!

Aliyle bu konuşmayı yapmayı çok isterdim! Her zaman diyorum evlatlarıma!

“ Baba oğul değiliz! Arkadaş! Kardeş! Kafanızda öyle canlandırın beni! “

Herkese keyifli akşamlar dostlar.