Keita Şov...

Ankaragücü oynadığı son 7 maçta 6 beraberlik, 1 galibiyet ile bileği bükülmeyen bir takım hüviyetindeydi. Ayrıca bu periyotta kalelerinde sadece 3 gol görmeleri, Fransız teknik adam Lemerre’in savunmaya ne kadar önem verdiğinin göstergesiydi. Galatasaray’ımız ise geçen hafta Eskişehir karşısında çok pasif kalmış ve mağlup olmuştu. Arda gördüğü sarı kart yüzünden cezalı duruma düştüğü için bu maçta tribünde taraftar olmuştu.

Maçın başında gol bulmamız oyunun gidişatını da değiştirdi. Golü bulduktan sonra bir iki pozisyon daha bulduk ancak bu pozisyonları gole çeviremedik. İlk yarının 20. dakikasından sonra kontrol oyunu oynamaya başladı takım. Ankaragücü daha çok pas yapan ve topa sahip olan takımdı bu bölümde. Topa sahip olmak, pas yapmak elbette güzel ancak Ankaragücü bunu çok abarttı ve çok gereksiz paslar yaptı. Yine bu gereksiz pasın sonucunda Keita, kurnazca topu takip etti ve sonrasında kişisel becerileriyle golü atmayı başardı. Maç aslında o anda bitti. Ankaragücü bu golden sonra iyice oyun disiplininden koptu. Aslında bu dakikalarda daha iyi kontralar yapıp farkı daha da açabilirdik.

İkinci yarı yine kontrol oyunu devam etti. Ankaragücü yediği ikinci golden sonra iyice demoralize oldu ancak Galatasaray bundan yararlanamadı. Gio biraz etkili olup Keita’nın yükünü biraz hafifletseydi bu maç çok farklı olurdu. Ancak o kadar etkisizdi ki, Rijkaard ve ekibi de buna daha fazla dayanamadı ve oyundan aldılar. İkinci yarı adına söylenebilecek en olumlu şey, Milan’ın tekrardan sahalara dönmesiydi. Oyuna girdiği o an, bütün Galatasaray taraftarları gibi beni de çok heyecanlandırdı. Maçın son dakikasında da Keita’nın sayesinde attığı golle günü keyifli bitirmemize sebep oldu. Bu maçı kazanmak elbette güzel, ancak Milan’ın sahalara dönüp gol atması ayrı bir güzellik…

Sağ tarafta Keita, karşısında ki sağ ayaklı sol bek El Yasa’yı çok zor durumlara düşürdü. Keita’nın bu müthiş oyununu üç oyuncuya bağlayabiliriz. 1. Sabri, 2. Barış, 3. El Yasa… Sabri ve Barış pozitif futbol oynayarak sağ tarafta Keita’ya sürekli yardım ettiler. Bu iki oyuncunun iştahıyla birlikte gününde olan Keita’nın da müthiş oyunu eklenince Galatasaray’ın sağ kanadı çok iyi çalıştı.

Sol kanatta ise üretkenlik ve hareketlilik hiç yoktu. Gio çok sönük kaldı. Caner ise bu maçta Sabri yüzünden ileriye fazla çıkamadı. Sabri sağ tarafta sürekli hücumlara destek verdiği için Caner geride beklemek zorunda kaldı. Muhtemelen bu Rijkaard ve ekibinin isteğiydi. Bu iki oyuncunun arsında ki köprü vazifesi Elano’ya verilmişti. Orta sahada ki üçlüden sağ içte Barış, sol içte Elano kanatları kullanan adamlar arasında ki bağlantıyı yapmaya çalıştılar. Barış görevini eksiksiz yaptı. Ancak Elano görevini tam anlamıyla yerine getiremedi. Tabii bu, Gio’nun etkisiz oyunuyla da alakalı bir durumdu. Elano her ne kadar ilk görevini tam anlamıyla yapamasa da, ikinci görevini çok iyi yaptı. Neydi o ikinci görev, tabii ki mücadele. Toplu ve topsuz pozisyonlarda çok iyi mücadele etti. Ancak ben Elano’dan daha çok inisiyatif alıp kaleye sık sık şut atmasını bekliyorum… Bu ikilinin ortasında oynayan Mustafa ise görevini yerine getirdi. Geçen hafta Mehmet’in yaptığı pas hatalarını yapmadı. Basit oynadı ve mücadele etti.

Savunmada ise Neill muhteşem bir maç çıkarttı. Her geçen gün ona biraz daha fazla saygı duyuyor ve hayran oluyorum. Tek bir hatası bile yoktu. Üstüne çok kritik müdahalelerde bulundu. Kısacası bir savunma oyuncusu, olumlu yönde takımına ne kadar etki ederse o kadar etki etti. Servet ise Vassel karşısında bazı pozisyonlarda çok zor durumlara düşmesine rağmen hatasız oynadı diyebiliriz. Sabri’den zaten bahsettim. Kaptanlık pazubandı ona yaramış. Daha bir motive olmuştu. Sahanın en iyilerinden biriydi. Caner’de fena değildi. Bu maçta çok fazla ileriye çıkamadı. Emir büyük yerdendi…

Maçı kazanmak çok güzel. Haftaya Trabzonspor, daha sonra Fenerbahçe maçları var. Bu iki maçtan en az 4 puan çıkarttığımız takdirde şampiyonluk şarkıları söylemeye başlayabiliriz…

http://mesuttok.blogspot.com/2010/03/keita-sov-gsaray3-agucu0.html