Kelebek misali

Anne, Baba olduktan sonra, yaşamda bize verilen, en büyük görevlerden biride, hayata başlayacak yeni bireyler yetiştirmektir. Çocuklarımıza, her şeyin güzelini ve iyisini verebilmek, için çabalar dururuz. Kendi sıkıntılarımıza, onları dâhil etmemek, için uğraşırız. Genelde, ebeveynler olarak çocuklarımızı, koruma altına almaya çalışırız. Onların, hayata atılmasına gönlümüz razı olmaz. Başına, gelebilecek en kötü ihtimalleri düşünüp, onun hayatla tanışmasını elimizden geldiği kadar ertelemeye çalışırız.


                  Hayata hazırlarken, vereceğimiz temel bilgiler, ileride onlara, yol gösterecektir. Fakat her şeyi onlar adına yapamaya kalkışırsak, onlara iyilik yerine kötülük yapmış oluruz. Yaşam yolundaki, taşları temizlemeye, imkân olmadığını bilmemiz gerekir. Bizim, yapacağımız tek şey, çocuğumuza, bu taşlara çarpmadan, yürümeyi öğretmektir. Onlar için, hayatı ne kadar kolaylaştırırsak, sonucu sadece ertelemiş oluruz. Her insan, hayatta tek başına, ayakta kalabilme mücadelesi verecektir. Desteklerimizi, esirgemeden, onların yollarını açtığımızda, daha sağlıklı ve özgüvenli gençler yetiştirebiliriz. Bununla ilgili, bir hikâye paylaşmak isterim sizlerle.

             Bir gün, bir kozada bir delik açıldı. Bir adam, bedenini, bu delikten çıkarmaya çalışan, kelebeği, saatlerce seyretti. Kelebek, kozadan çıkma işleminden, yorulmuş gibi birden işlemini durdurdu. Adam sabırla bekledi. Kelebek, hareket etmez olmuştu. Adam, kelebeğe yardım etmeye karar verdi. Eline bir makas aldı ve kozayı keserek kelebeğin kolayca dışarı çıkmasını sağladı.
    
Kelebek dışarı çıktı. Bedeni oldukça zayıf, kanatları da kuruydu. Adam, zamanla, onun kendine gelip, uçacağını inandı ve bekledi. Fakat kelebek, gelişmeyen bedeni ve kanatlarıyla sürünmekten öteye geçemedi. Hayat boyu da böyle yaşadı.

Adam, kelebeğe yardım ettiğini sanırken, en büyük kötülüğü yaptığının, farkına vardı. Kelebeğin kozadan çıkma zamanı, onun kozadan çıktığında, uçmasını ve sağlıklı bir biçimde hayatta kalabilmesini sağlayacakken, yaşamı öne almaya çalışan bu adam kelebeğin yaşama hakkını da elinden almıştı.

                  Eğitim, anne dizinde başlar. Çocuğa, verilen her nasihat, onun geleceğine bir tuğladır. Tek yapmamız gereken onlara doğru yolda rehberlik etmek olacaktır. Bırakalım, kelebek olduklarında, kozalarından kendi çabalarıyla çıksınlar. İnanıyorum ki uçtuklarını görmek, size onların kanatlarındaki emeğinizi hatırlatıp gülümsetecektir.