- Kategori
- Şiir
Kendi Kendine

konuşur gece
yazar aklına durmadan
geçmiştekiler deşilir
çıkar oyuklarından
sen ki kaldın kendi kendine
geceden daha avaz
hadi sür bir yıldıza doğru
sıyrıl kara avuntudan
doğu/batı/ kuzey /güney
hangisi birbirinden ayaz
ölümle can pazarı
ne kadar ucuz/ beyaz
ve sen ne kadar kalabalıksın
bu tenha içinde böyle
ne kadar çok sırçasın
batan/ kendi kendine
sussun gece, sen konuş biraz
sıyırıp üzerinden gizlendiğini
güneşi gözlerinden öp biraz
Hâdiye Kaptan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.