Kendime dönüş

Bugün benim için çok farklı bir gündü. Çünkü kendimin farkına vardığımın ilk günüydü. Şöyle bir silkelenip kendime geldim ve etrafıma baktım, insanlara baktım ve dedim ki; "Neden her şeyin ve herkesin bu kadar uzağındayım. Neden kendimi diğerlerinden somutlayarak "Ben ve Diğerleri" koydum hayatımın adını." Hayat mı benden çok uzakta durdu, yoksa ben mi kendimi hayatın içinden koparıp bilinmez diyarlara sürükledim. Bunu çevremdeki insanlara da sormak istiyorum her ne kadar çok çekinsemde. Peki neden çekiniyorum ben bu kadar. Benim çekingen olmama sebep ben miyim, yoksa benim dışımdakiler mi? 

Bugün hayata bir U dönüşü yaptım. Geçmiş için hayıflanmaktan, gelecek için kaygılanmaktan vazgeçtim. Ama derdim her şeyi de oluruna bırakmak değil tabi ki. Sorumluluklarımın bilincinde olarak hayatın üstesinden gelmek için, bazı şeyleri çok takmamaya karar verdim. En birinci sorumluluğum ise okulumda başarılı olmaktır. Bunun yanı sıra kendimi geliştirebileceğim bir alana yönelmektir. Gelecek için kaygılanmaktan vazgeçtim dedimse de bu geleceğimi hiç düşünmeyeceğim anlamına gelmez. Gelecek yaşadığımız bugünlerde gizlidir bence.

Ve bir de hayatınız hakkında önemli kararlar alırken, çevrenizdeki size olumlu ve olumsuz katkı sağlayabilecek kişilerin de ayrımına varın. Çünkü hayatınızı sürdürürken çevrenizden etkilenme oranı epey yüksektir. Bu yüzden insanları gereğinden fazla hayatınızın içine sokmayın. Ve unutmayın ki her şey sizin elinizde.