Kertenkelenin aşkı

Derler ki gemiden en son çıkan kaptan olur.

Yani gemi batsa bile kaptan gemiyi terk etmez.

Aşkından değil elbet görevinden böyledir bu.

Aşk böyle değil.

İnsanın canı çıkar da aşkı çıkmaz.

Çünkü aşk insanla pazara kadar değil mezara hatta oradan da ötelere gelir. Aşk insanın bedeninde değil, ruhundadır.

Beden ölür, çürür fakat aşk ölmez.

Ruhlara karışır.

***

Aşağıdaki hikâye Japonya'da yaşanmış gerçek bir olaydır.
Evini yeniden dekore ettirmek isteyen Japon bunun için bir duvarı yıkar.
Japon evlerinde genellikle iki tahta duvar arasında çukur bir boşluk
bulunur. Duvarı yıkarken, orada dışardan gelen bir çivinin ayağına battığı
için sıkışmış bir kertenkele görür. Adam bunu gördüğünde kendini kotu
hisseder ve ayni zamanda meraklanır da kertenkelenin ayağına çakılmış çiviyi
görünce. Muhtemelen bu çivi 10 yıl önce, ev yapılırken çakılmıştı.
Nasıl olmuştu da kertenkele bu pozisyonda hiç kıpırdamadan 10 yıl boyunca
yasamayı başarmıştı? Karanlık bir duvar boşluğunda
hiç kıpırdamadan 10 yıl boyunca yaşamak çok zor olmalıydı. Sonra bu
kertenkelenin 10 yıldır hiç kıpırdamadan nasıl 10 yıl yaşadığını düşündü.
Ayak çivilenmişti!
Böylece çalışmayı bırakır ve kertenkeleyi izlemeye baslar, ne yiyor acaba?
Sonra nereden çıktığını farkedemediği başka bir kertenkele gelir ağzında
taşıdığı yemekle...
İnanılmaz! Adamı sersemletir gördüğü manzara. Bu nasıl bir sevgi? Ayağı
çivilenmiş kertenkele, 10 yıldır diğer kertenkele tarafından
beslenmekteydi.

***
İşte aşk budur.

Ölümüne seviyorum diyerek âşık olup da sevgilisinin eline diken batsa onu bir kusur sayıp ayrılanlara, hatta terk edenlere ithaf olunur.

Siz de böyle sevebilir miydiniz?

Şimdi aşkı besleyenler ve aşklarından beslenenler ayrılın bakalım.