Kes sesini!

Ne olduysa milliyet blog a yazmaya başladım başlayalı bi ses duyuyorum...
Metroda, yolda yürürken, yemek yerken, yatağa uzanmış dinlenirken hep o ses... Eskiden de arada böyle başladı mı ''kes sesini!'' der sustururdum şimdilerde ise otoritemi kaybetmiş durumdayım.
Bazen başıma büyük dertler açabiliyor. Diğer insanların garip bakışlarına hedef olabiliyorum.

Kulaklarımı tıkayayım diyorum ama öyle konulardan bahsediyor kibenim ''top 10 listeme'' 1 numaradan giriş yaparak ortalığı kasıp kavuruyor. Bununla kalsa iyi kendi has anlatımı ile dikkatimi üzerine çekmeyi başarıyor. Ne desek bi cevap maşallah ''makineli tüfek gibi'' çenesi ile yedi bitirdi beni...

Yarım saattir neden bahsediyosun diye soruyorsanız, meraktan çatlatmadan söyleyeyim; bu kadar konuşup beni damarımdan yakalamayı başaran ''iç sesim''dir.

Her konuya muhalefet yani Deniz Baykal'ı geçti ama tek fark haksız ve mağlup olduğunu söyleyebilecek kadar cesur...

Onu dinlemek hoşuma gidiyor ama zamanında arkadaş diye nitelendiriğim bi insanın yaptığı bi yorum onun bu cesaretini incitse de yeniden faliyete geçti.
Bak yine başladı konuşmaya ne mi diyo: ''o arkadaş sana ne dedi söyle'' diye tutturdu...Of şimdi başladı yapmazsam ''dır dır dır'' çekilmez iyisi mi söyleyeyim: ''Bu kadar dürüst olma!!'' Gülsem mi ağlasam mı şaşırdım?

Tek söyleyebildiğim: ''Senin gibi mi olmalıyım?'' oldu yanında kalktım ve yavaş yavaş uzaklaştım.