Kılıç

Kılıcında güneşi gördüm böylece başladı yolculuğumuz
Topraklarımız kuşatma altındayken, yeryüzü yanarken
Burada zafer yok çocuk ateş ve kan var
Bir karanlık pusu, gündüz uykusunda gece düşü
Esaret kahramanın azığı
Tarih öğütür şafağın çocuklarını
Zırhını kuşan  çocuk, savaş başlıyor
Saldır düşmana hırsla, düşür onu kalesinden
O kale ki düşmeli, kötünün gizlendiği delik
Kurt kuzuyu yedi çünkü açtı, kutsal güdü
Et ve kemik miğfer ve kalkan, yayını ger
Uyandır sömürüleni, çarpıştır geceyle gündüzü
Suskunlardan bir ordu kur
Ateş saçan atlarınla, döv yolları meydana kadar
Tarihin devlerini uyandır
Tanık olsun yolunda yürüdüğün büyük ama saf ruhlular
Kalbini sök gövdenden, bugün merhametini  giyotine yatır
Hayır hayır, acıma çocuk
Yeraltını deş, madenleri erit, zülkarneyn gibi ol
Ve
Yusufların düşleriyle yaşa
O öyle bir düş ki, gölgesinden hakikat akar
Savaşı senden önce bilir ve öylece yaşarlar
Saf en arkada öyle mi, sen altını bilir misin
Ya çarmığa gerileni, ateşi yakanı,doğruluk ateşini
Körleri ışığa boğanı, yükü kaldıranı
İlk yanan sen değilsin çocuk korkma cesaretini  kuşan
Topraktan geldin ,yanarken insan şafak ateşiyle
Binlerce yıl uyudun uyandın
Her an öykü, her  an, gerçeklik var burada çocuk
Sonsuzluk suyunu, gelmeden görmeden içtin
Kader ne büyük ressam
Dedim ya sana çocuk kılıcında güneşi gördüm….