Kimdi o?...

Hangi gülüşün arkasına gizlendi?.. Gölgelenen ensesinde bir dudaksız mutsuzluk… Neyi gizlemeye çalışıyor ki?..

- Hey sen!.. Arada bir masum, bir de içten içe gülen yüzünü görüyorum… Ağrı kesilecekmiş hapıyla, güya? Hıhh… Ne malum o an acının gitmesi?.. Sakin olmalısın… Benle konuşmadan arkana yaslanmalısın… Dinlemek üzere susacağım… Tanımak zorunda değilim seni? Ama bu duruşla burada?..

- Yanındayım, ama anlık… Kim bu hüznüne çadırlar kuran? Ya da çalışan?.. Üzen?... Yakılması gereken gemileri kristal olan kim?..

- …

- …

- Ne gözü ne de kaşa sahip… Ama derin derin bakar bana düşünürken… Ne istediğimi bildiğimden!.. Geceleri gündüze değişirim belki de onun yüzünden!.. Bırak beni bu halde, konuşunca beni unutman çok kolay!.. Anlatınca sana çekemeyeceğim ki halay… Dediğin gibi anlık yanımdaysan, duruşuma aldanıp bu yoldan geçerken kalakaldıysan… Öyle ki, hatırlamak için zorlanmayacaksın!.. Ama susuşumla bilirim ki, beni unutmayacaksın!..

'LaL