Kiminin...

Kiminin ellerinden bereket taşar,

Kiminin gözlerinden haset...

Kimi, kalkar işine bakar,

Kimi başkalarının yapamadıklarına dalar.

Kiminin oturduğu yerde sinekler volta atar,

Kimi etrafını güzelliğe boğar.

Kiminin demirleri ışıltılı,

Kiminin altında sanki kuluçka var.

Kimine bir bakış yeter,

Kimine de davul tokmağı vızıltı.

Kimi hayata tersinden bakar,

Kimi merkezinden anlar.

Kimi üretir elindekileri,

Kimi kendiyle birlikte tüketir her şeyi.

Kiminin dilinde şükür,

Kimininkinde de küfür.

Kiminin işlerinde rastlık,

Kiminin ilişkilerinde sarpa sarmalık.

Kiminin bakışlarında karanlık,

Kiminin bakışlarında da aydınlık.

Kimi yaşatmaktan keyif alır,

Kimi her şeyi öldürmekten.

Kimi sürekli hesap sorma derdinde,

Kimi de hesapları temize çekmenin...

Kiminin kendi içinde halletme çabaları,

Kiminin de dışındakileri yeme...

Kimi ölülere bile beddua eder,

Kimi de tüm evrene dua...

Ne kadar verirsen, ne kadar katarsan,

O kadar der hayat.

O kadar kimine yeter,

Kimi de hep yetmeyenlerin-olmayanların peşinde.

Hayat der ki; bak da sev,

Kiminde de ne var ki sevilecek nakaratları.

Kiminde karıncanın kanatlarıdır merakı.

İstediğin kadar uzat-çekiştir,

Artar çoğalır hayat çemberi,

Rotada, söz de hayatın kararı.

Kiminin ellerinden beceri taşar,

Kiminin gözlerinden haset...