Kimse mükemmel değil

Hirodota Otodake doğuştan özürlü . Kolları omuzundan biraz aşağıya kadar ve ayakları dizine kadar ulaşmayacak kadar kısa ve büyüme çağında kemiklerinde olan düzensiz büyüme bazen deriyi yırtıp dışarı çıkacak kadar acı verici olduğu için kaç kez ameliyat geçirmiş .

Annesi onu ilk gordugunde "Ne guzel bir bebek ! " demis dusunulenin aksine . Onu diger cocuklardan farkli buyutmemis . Anneyi kahreden onun diger cocuklarla ayni okula gidememesi imis . Ama bir ogretmen TAKAGI sensei (TAKAGI ogretmen ) kabul etmis onu okula . Cok disiplinli olan bu ogretmen diger cocuklarla ayni egitimi vermis . Diger cocuklarin merakini yenmeleri icin onunla basbasa birakmis Hirodota cocuklarin merakini giderecek her turlu soruyu yanitlamis kucuk yasina ragmen . Ben buyum demis . Lisede basketbol bile oynamis . Kalemi bile omusu ve agzi arasinda oyle ustalikla kullaniyordu ki . TV de gormustum . Ve Japonyadaki unlu Waseda Universitesinden mezun oldu . Ve kitap yazdi kendi hakkinda . Resimdeki kitap onun kitabi ve resimdeki de kendisi . Mezun olduktan sonra bir ara spor yazarligi yapti ve sonra egitimcilik gorevinde bulundu .su anda ne tur bir gorevde bilmiyorum . Biliyor musunuz evlendi . Kendisi bir donem televizyonda ve yazili basinda hemen hergun gorunurken evlendigi haberi sadece bildirildi . Esi ile birlikte hic gorunmedi .

Onun kitabini okurken bazen onun cesaretinin birazi ben de olsaydi diye dusundum . Bazan gozlerim yasardi annesinin ve babasinin oglullarini yetistirme ugrasinda karsilastiklari zorluklari ve nasil goguslediklerini okurken .

Hirodake bir ara okullara gidiyor ozurlu bile olsa nasil yasadigini anlatiyordu . Bunlarin birinde coucklarla yaptigi konusmanin kisa bir ozeti :

Bazilariniz gozluk kullaniyor degil mi ? Cunku gorme bozuklugunuz var . Ben bu tekerlekli araci kulaniyorum cunku bacaklarim mukemmel degil . her ikisi de ayni kapiya cikiyor . Gozluklu olanlara acimiyorsunuz ama tekerlekli araci kullananlara aciyorsunuz ? Neden?

Cevremizdeki engeller bizi istedigimiz gibi hareket etmekten alikoyuyor . Okullarda merdiven var ama bizim tekerlekli araclarimizin kolayca ilerleyecegi yollar ya da asansorler yok ." Binalari kendileri yasanir hale getiren insanin ta kendisi . Bizler icinde yasanilir hale getirmek insanin kendi elinde degil mi ? diyor Hirodota. Haksiz da degil .

Kitap oyle guzel ifadelerle dolu ki kesek hepsini anlatabilsem sizlere . Benim cok begendigim cumlelerden bir kaci:

Benim annem baam benim gibi bir cocuga dahip olduklari icin uzuntu duymadilar . Onlarin benim icin soyledikleri "hangi kosullarda olursa olsun cocuk buyutmek zor ". Ayrica onalr beni mutlu gordukleri icin sevincliyim .hher gunumu degerlendireip yasanilir hale getiriyorum egleniyorum . Etrafimda arkadaslarim var . Bazan tekerlekli aracimda zipliyorum , yasantimdan memnunum .

Mutlu olmak icin ozursuz olmaya gerek yok . Bir cok insan ozursuz ama dunyalari karanlik . Yasamasini bilmiyorlar .

Yazdiklarindan alincak o kadar cok ders var ki... Herseye ragmen yasamanin ne denli degerli oldugunu vurguluyor hemen her bolumunde .

Hele benim gibi evhamli , yasami bazan kendine zehir eden kisiler icin ...

yasamayi bilmek umidiyle , yasamdan zevk almak umidi ile sevgilerimle