Kimseye kul olmamalıyız

Yeni bir yıla, yine gözyaşı ve katliam görüntüleriyle giriyoruz.

Bir yandan kriz haberleri, bir yandan şehit haberleri... gül gülebilirsen...

Gazze'deki müslüman halkın içinde olduğu durumu izlerken, hangimizin yüreğini sızlamıyor ki..

Nedir paylaşılamayan?

Ne isteniyor savaş gerisinde kalan mazlum halktan?

İnançların farklılığı mı ?

Bu kadar acıya neler, niçin sebep oluyor?

Elbet , hepimizin bir fikri var..

Hepimiz de lanetlerler yağdırıyoruz bu bildiklerimizin sonucunda.

Sanmıyorum ki bu gidişin sonu hayra çıkacak... İnsanlık gittikçe çevresini tükettiği gibi, kendisini de tüketiyor...

Ve bir gün, dünyanın sonunun gelmesini de kendi elleriyle hazırlıyor...

Dengeler sebepmiş buna !

Menfeatler sebepmiş..!

Kendisinin olmasını istediği şey, onun olmasa da, güçlüyse onun olmasıymış!

Dünya o kadar küçüldü ki, uzaklık yakınlık kavramı kalmadı artık. Yüz yüze yapılan savaşlar, yerini teknolojiye bıraktı; bir düğmeye basmayla, gözüyle görmediği vahşeti yaşatabiliyor... Görmediği için de yüreği sızlamıyor... vicdan denen şeyse gittikçe yok oluyor... Varsa yoksa ihtiras, gurur, yok etme duygusu..
Bilmiyorlar ki kanlı eller, kanla temizlenemez..

Ne yapmalı ?

Nasıl davranmalı?

Bize yakışan şey neyse, onu yapmalı... Haklının yanında olup, onun derdine ortak olmalı...

Suya sabuna dokunmadan temizlik olur mu ..? Olmaz.

O zaman, bilmediklerimizi öğrenmeli... bildiklerimizi de korkmadan savunmalıyız..
Taraf olmalıyız... Hem de yüksek sesle konuşan bir taraf..

Kimseye kul olmamalıyız...

Bu gün susan Avrupa, Amarika, hatta Arap ülkelerinden önce Türkiye üstüne düşen görevi insanlık adına yapmalı...

Gazze'deki Müslüman halkın çığlıklarını duymalı...

********
(Barış ve huzur dolu bir yılı, tüm dünya insanları için istiyorum... merhametsizlere Allah merhamet versin diyorum..)