- Kategori
- Şiir
Kır menekşem
Neden gölgelerde yaşıyor, neden saklanıyorsun,
Nedir senin çekingen.
Lüks içinde şımarmış bir çocuk gibi, kırlarda özgürce yaşıyorsun.
Niçin üzülüyorsun, neyin eksik, yoksun musun.
Ulu ağaçların gölgesinde yaşamak mı seni üzen.
Şükret haline Kır Menekşem,
Diğer soydaşların gibi kimseye muhtaç değilsin.
Sakın yoksunluktan söz etme, sen yine çok şanslısın.
Çünkü,
Az şeyi olan fakir değildir, Yalnızca, çok şey isteyen fakirdir.
Sana göre;
Ömrün kısa belki, sadece bir bahar.
Fakat sen her yıl baharla, yeniden doğacaksın.
Ya ben öyle miyim.
Keşke bende bir Çınar, bir Meşe Ağacı, gölgesinde yasasam.
Senin gibi, her yıl baharla yeniden doğsam.
Mosmor çiçekler açıp etrafa mis gibi, Kokular saçsam.
Saadettin Güven