- Kategori
- Deneme
Kırık düşlerimin sahibi!

Sen yine de gitme!
Başında ve sonunda biliyordum bu şehrinde bana dar geleceğini. Sürüklenip duruyordu yüreğim, senden kalan umut kırıntıları ile yetiniyordu ama yetmiyordu. Olmasanda oluyor muydu sensiz? Bir yıl nasıl geçti bir ömür gibi? ki saniyeler sensizlikte atarken. Karabulutlardan süzülen yağmur damlası gibi, yeşertmek istiyorum baharda yeşilleri, senin bana hayat verdiğin gibi...
Son yolculuğum bu başında ve sonunda senin olduğun. Dönülmez yolların çıkmazında kaldın şimdi, eskiyen zamanın son sayfasında. Kırık düşlerimin sahibi! yokluğunda varlığında kalmasaydı bende. Sensizliğin verdiği bu acının ne zaman biteceğini soruyorum kendime. Susuyorum...
Sessiz çığlıklarım oluyorsun, düğümleniyorsun boğazıma, geçer diyorum zamanla ama geçmiyor. Yetmiyor hiç bir zaman dilimi sensizliğime, tüketemiyorum bir türlü içimdeki seni, sığdıramıyorum bedenimi dünyanın hiç bir yerine. Maviyle yeşilin buluştuğu yerdeyim şimdi, ölümle yaşam arasındaki o ince çizgide. Sen yine de gitme benden ölüm soğukluğunu giydirme yeşil düşlerime!