Kırıntılar... 2

Bir gülücükle başlar yaşam

Ve bir papatyayla ilkbahar

Sevmekle başlar insan

Ve ufacık bir gözyaşıyla dostluk...

...

Neden sevmeyenlere inatla bağlanırız da

Yüreğini ayaklarımızın altına serenlere

Hak ettikleri değeri vermeyiz...

...

Biten bir ömrü silmek gibisin

Sonbaharda sararıp dökülen yapraklar

Yazın yağan yağmurlar gibisin...

...

Dalları kırılmış bir ağaç

Altında umutsuzca ağlayan bir çocuk

Evsiz kalan birkaç kuş

Ve geri dönüşü olmayan bir yolculuk...

...

Gitmek bu kadar kolayken bırakana, unutmak o kadar sıradan

Kalana sorsalar bir de, yakılan fotoğrafların küllerini, defter arasında kurumuş gülleri...

Belki en iyi o anlatır, bitmiş bir sevdanın hikayesini...

...

Geçip giden zaman geri getirmiyor ellerini

Döktüğüm gözyaşlarının hesabı değil gülen gözlerin

Geri verebilir misin sanki kaybettiğim sabahları

Silebilir misin acının yüreğimde bıraktığı izleri...

...

Bazen insanın yeterince sebebi olunca

Gülümsemeyi de öğreniyor bu kahrolası hayata

Dimdik ayakta durmayı öğreniyor yalnızken

Gerekli olan sadece yeterince sebep...

...