Kırkikindi ayrılıklar

Dışarıda yağmur çiseliyor
Ve gecem seninle başladı.
Hayalimi kanatlandırdım
perde aralığından uzak iklimlere.
Bir güvercindi avuçların avuçlarımda

Tevekkül kokuyordu sesin
Bir çöl rüzgarı kadar yakıcı,
Bir çöl gecesi kadar serin

Acı mutluluğun kefareti sanki

Tırmalayan, yaralayan

Kırkikindi ayrılıkları yaşıyoruz

Son iki mevsimi de olsa

Ayrılmayı seviyorum üzüldüğüm kadar

Gidiyorum ölesiye özleminle

Gidiyorum geri dönmenin yolu buysa

Bir ürkek kelebek gibi

Kaçmıyorum artık gölgesinden ayrılığın

Ayrılık, yeniden kavuşmanın önsözü

Gömleğim yine hazal kokuyor

Bir başka gün demre

Hep senden birşeyler kokuyor

Artık kokun da yetmiyor

Seni bir bütün olarak istiyorum

Ve yalnız benim olarak