- Kategori
- Şiir
Kışın Ayazında
Karlı bir hava çok da soğuk rüzgârın şiddeti artıyor
Eski bir naylon simsiyah bir perdevari urba
Şişmiyor, nefes nefese hanem küf kokan ağaç kulübe.
.
Camdan giren ayaz, vurdukça, sırtıma, sırtıma
İçim çekiliyor, çok üşüyorum, çürüyor bedenim
Darbe üstüne darbe yiyorum, boşuna düşünce
.
Önümde isli bir ocak, son odun, yanmakta
Kül gidince, çare otların üstüne kıvrılmakta
Düşünde uyuyanlar, donmadan uyanmakta
.
Dışarıdan uluma sesleri tüm canlar
Kurt sesleri, kuş seslerine karışır
Herkes derdinde, kendi derdine ulur
.
İyileri, sen ayıkken arıyorsun tamam
Bulursan, şanslı say kendini hemen
.
Kötüler ansızın, düşünce, geliyor.
Bozuk saat duvarda, aynı yerde, duruyor