- Kategori
- Şiir
Kişinin destanı ya da korku üstüne
Yazan:Uçar Demirkan
Bir görüşe göre sürünüyordun önceleri
Su yaşantından yeni çıkmış
Giderek iki ayağın üzerine kalkmıştın
Anımsıyor musun?
Maymun olmuştun
Bir görüşe göre de –ol dedi-oldun
Daha ilk günden düşünüyordun
Sıkılıyordun da belki
Göğüs kafesinden dişiyi yarattı-ol-diyen
Yalnızlıktan kurtuldun
Mutlu olmalıydın ilk çağlar
Sınırsız özgürdün
Yalnızdın
Zengin
-Bu konuda herkes birleşiyor-
Giderek bilince erdin
İlk kez korkuyu tattın gün batarken
Sana ne yaptıysa bu korku yaptı
Din yazılarına göre cennetten kovuldun
Bilime göre mağarana sığındın
Korkun yüzünden
Eşin var mıydı-tutkulu muydun
Yoksa bir dişiyle yatmadan da
Gider miydin evrenden
Sevişmeyi bilmezdin-bu gerçek
İçgüdünle ürerdin
Cennetten kovulunca örtünmüşsün
Utancından
Böyle diyorlar din yazıları
Oysa-korkudan örtünmüştün
Ölüm korkusundan
Üreyememek korkusundan
Sonra
Yaşamak için öldürmeyi öğrendin
Korkundu bunu sana öğreten
Mağara duvarlarına resimler çizdirten
Korkundu
İlk toplum yaşamını da bu korku kurdurttu
Kapkaranlık mağaranda
Yalnızlık duygusunu öğrendin
Mağara yaşamınla
Sana tanrısız denebilir
Bugünkü tanrı bilimde
Oysa
Sayısız tanrın vardı
Hepsi korku üstüne
En çok da ışığa tapardın bu nedenle
Karanlıkları boğan
Bir gün
İki dalı biri birine sürterken
Ateşi buldun
Bir başka rastlantı
Tekerleği buldurdu sana
Artık kişi olmuştun
Bilincin de gelişiyordu deneylerinle
Ellerin yerine taşı-odunu kullandın
Öldürmek için
Yaşaman için bu gerekliydi
Korkmaman için
Düşünmeye başladın böylece
Hayvanları evcilleştirdin ilk kez
Bitkileri üretmeyi öğrendin
Balık tutmayı da biliyordun
Bütün bunlar çevreni genişletti
Evrenin ilk köylerini kurdun
Senin gibilerden bilgisiz
Yüzyıllarca yaşadın
Toplumsal yaratık oldun
Düşünmeyi öğrenmiştin ya
Rahat duramıyordun artık
Araştırıyordun
Madenleri buldun korkun nedeniyle
Güzellik duygun da gelişiyordu
Karanlıktan korkmuyordun artık
Ne yaptınsa bundan sonra yaptın işte
Yaşamını kurallarla sınırlamaya koyuldun
Bu-yen i yaşamında zorunluydu
Böyle diyordun
Mutsuzluk duygusunu öğrendin
Tedirgin olmuştun bir kez
Bitmez tükenmez savaşların başladı
Benzerlerinle
Ölmemek için
Güzellik için
Edinmek için
Atlantis’te uygarlaştın
Sodom’da tanrılaştın
Mısır’da ehramlaştın
Öldün gittin
Dağlarda dolaşıyordun önceleri
Akarsulara-göllere-denizlere indin
Kentler kurdun-yollar yaptın-gemiler
Tanrılar yaptın
Güzellik-iyilik-kötülük için
Tanrılarla seviştin-yarıştın-savaştın
Yenilmeyi öğrendin
Kentlerin büyüyordu-gelişiyordu
Sana benzeyen
Senin gibi olmayanları gördün
Savaştın-barıştın onlarla
Uluslaştın
Bu korkudandı
Sonra Musa çıktı karşına
Senin bildiğin kuralları
Sana tanrı kuralı olarak söyledi
İnandın
Daha bir tedirgin olmuştun
Kişiliğin ikiye bölündü bu yüzden
İnanan-deneyci düşünülerin
Yüzyıllarca savaştı
Bazı kez bir önasyalıydın-savaşçı
Bazı kez Afrikalı bir köle Mısır’da
Kız doğarsan çöle gömülürdün
Diri diri
Arabistan’da
Sakat doğarsan uçuruma atılırdın
Isparta’da
Edinmek duygun tutkulaşıyordu
İlk devlet deneylerine giriştin
Benzerlerini özgürlüklerinden ettin
Zayıfları
Devletin adına-ulusun adına
Daha da tedirgin oldun
Korkuyordun
Sonra para düzenini kurdun
Paralı-parasız diye ayrıldın
Toplumsallaştıkça mutsuzlaşıyordun
-Bu böyle olmamalıydı oysa-
Savaşların da korkunçlaşıyordu
Topu buldun-tüfeği
Bilim seni mutlu kılmağa çalışıyordu
Sen ise kendini öldürmeğe
Bilinçli
Oysa sen evrenin döndüğünü bulmuştun
Kendine karşın
Musa’yı canlandırmak istemiştin
Yaptığın yontuda
Kendini sevmeliydin
Yapmadın
Kendini kendine anlattın bazı kez
Doğadaki-toplumdaki yerini biliyordun
Sen her şeyi yapabilirdin
İnanmak istemiyordun
Müziğin-gökçeyazının-yontunun yanında
Fiziği-kimyayı-toplumbilimi öğrendin
Motoru yaptın-elektriği buldun-radyoyu
Bunlar iyi şeylerdi
Ama bir gün atomu buldun
Kalktın-benzerlerinin kentine attın
Diğerlerinin esenliği içindi bu-böyle diyordun
Oysa gerçek neden korkuydu
Biliyordun
Yüzyıllardır bu böyle olmuştu
Şimdi de başka evrenlere gitmek istiyorsun
Gideceksin
İstemen yeterli yapman için
Yine de sana basit bir soru
Sen nesin?
Koskocaman bir korku