Kişisel algılıyorum

Evet, bugünlerde alınganlığım üstümde ve dolayısıyla her şeyi kişisel algılıyorum. Böylece daha incinebilir oluyorum. Daha olumlu hissetmek hissediyorum.

Öyleyse ne yapacağım? Daha olumlu düşünce tohumlarını ekeceğim bilinçaltıma. Nasıl ki elma tohumundan elma; ayva tohumundan ayva elde ediliyorsa, olumlu düşünceler ekersem olumlu durumlar ortaya çıkacaktır. Buna inanıyorum.

Kısacası, yaşama yerleşmek ya da yerleşmemek. Bana bir şeyin olumsuzunun, onun karşıtını oluşturmayacağı öğretildi. Buna dayanarak acaba diyorum yerleşmek sözcüğünün karşıtı nedir?

Yerleşik, sürekli ise; karşıtı geçici olsa gerek. Böyle olunca ben sürekli bir yerde olamamaktan şikâyetçiyim arkadaş. Bıktım usandım uçarı ruhuma inat bir yerlere yerleşme inadımdan. Aslında göçmenlik ruhu atalarımızdan geliyormuş. Hatta yazlık kültürü ondan gelişmiş bizde. Büyük gelinimiz Leyla söyledi geçenlerde. Bir de benim ailem, sülalem zaten göçmen. Varın siz düşünün gerisini, beni tutabilene aşk olsun!

Deseniz ya ben o yüzden bir yerlere bir türlü yerleşemiyorum. Bu sefer,” Tamam, oldu!” derken bakıyorum ben de bir göç etme isteği. Çırpınıyor yüreğim “Hadi gidelim! Hadi gidelim! “ diye.Hele ki 5 ve katları şeklinde katlanıp giden yıllarda daha da bir çekilmez oluyor o ses. Çünkü geçmişime baktığımda memur çocuğu olmanın yanı sıra memur olmanın getirdiği zorunlu (!) göçler hep bu şekilde olmuş. Fakat artık emekli olduğuma göre bu sese aldanmamam gerekiyor sanırım. Hayırlısı olsun! Ne diyeyim? Sözün bittiği bir yerdeyim.