Kıskanç Kardeşler

Bugün elimde kır çiçeklerim var; sizler için!

Sakın, onları kopardığımı, toprak anadan ayırdığımı, yerinden yurdundan ettiğimi düşünmeyin! Ben onlara kıyamam!

“Bu mevsimde kır çiçekleri olur mu?”

Bahçenin adı gönül! Sera olsun hiç istemedim! Gübresi sevgi sabır!

Yağmurları, göz nuru! Bir tutam da bilgi içerir!

Doksan dokuz kardeşin hepsi de bana aynı soruyu yöneltir!

“Ben diğerlerinden daha güzelim, bana ayrı bir emek harcadın değil mi anacığım?”

Aynı emek aynı coşku, miktarı aynı olan sevgi; sevginin çeşidi olur mu?

Tabii ki.

Ben papatyaya da vurgunum, yaban lalesine de! Hele o kara gözlü, boynu tüylü gelincik; anılarımın şahidi; hiç birini, bir diğerine değişemem!

Gel de bunu doksan dokuzuna anlat! Birbirlerini kollayıp gözetlerler; saçlarını tarar okşarlar! Beraber ağlar gülerler ama iş rekabete dayandığında; Her biri keskin kılıç kesilir! İşte o zaman zor zaman!

Basmakalıp laflara karınları tok; gözlerini dikerek sorarlar “Hangimiz?”

Hepiniz! Hiç birinizden vazgeçmem!

Bilirler! İçlerinden bir tanesi için farklı gözyaşı döktüğümü!

Yüzüme vurmazlar!

O kardeşlerine, onlar da yanarlar!

Onun öyküsünde terkedilmiş bebek vardır! Onun öyküsünde gereksiz kan akmıştır! Sanat içinde olsa ödenen bedel, ruhumu cendereye almıştır!

Onlar şimdi çok sevinçli; pek yakında yüzü ve eni boyu daha geniş bir kardeşleri olacak! İki basamaklılarımın sonuncusu “Doksan dokuz” bu haberi onlara müjdelerken ben de size yavaşça fısıldamak istiyorum!

“ Müzik aşkına yaşasın neşter!” işte onu bir başka seviyorum!

Bu bir “Blog” bir “Kutlama” yazısı; değeri varsa indinizde hoş geldiniz şölenimize! İki basamaklılar, kısmet olursa üç basamaklıların ellerine MB bayrağını teslim edecek! Ve gittiği yere kadar… Birlikte taşınacak!

Yorum ve mesajlarıyla beni yalnız bırakmayanlar ve karşıdan bakanlar!

Kucak dolusu sevgiler, teşekkürler!

23. Kasım 2008. Pazar

MB Manevi anlamda bana çok çeşitli armağanlar sundu! Mutluyum! Yanlış yersiz gereksiz tevazu beni her zaman rahatsız etmiştir! Gönülden, özen göstererek, büyük bir titizlikle hazırladığım yazılarımla bu güzel ortama renk kattığımı düşünüyorum! Mükemmel bireye göre boyut değiştirir! Mükemmelin sınırları da, sınır tanımaz! Her güzelden daha güzel; her iyiden daha iyisi vardır dünyamızda!

Hedefim: Doğa Ananın bana gösterdiği yolda ilerlerken kır çiçeklerini ezmemek! Yüce Allahın izniyle! Kısmet olsun hep birlikte ilerleyelim!

Teşekkürler Milliyet Blog!