Kitap yazmak

Konusu geçtiğinde içimi acıtan sözlerden biri. Kitap yazmak, yazar olmak, şair olmak, sanatçı olmak. Hayatım yazdıklarımı saklamakla geçti. Saklamak ve kaybetmek. Gereksiz işler, boş işler, aklı bir karış havada, tamam sevilir de bu kadar kendini kaptırmazki insan. Yazıyla uğraştığım süre içerisinde en çok duyduğum sözler.

Yıllarca iki kalın ajandayı bulan günlükler tuttum. Köşe bucak sakladığım. Şimdi ise ikisi de yok. Bütün hayatım elimden alınmış gibi olmuştum yok olduklarında. Dünyaya yeni gelmiş, geçmişi olmayan bir bebek gibi hissetmiştim. Günlerce her aklıma geldiğinde bütün hücrelerim sızlamıştı.

Son günlerde farkettiğim şey ise beni adamakıllı sarstı. Ben yıllarca aslında yaptığım işi paravan olarak kullanmışım. Hep memur olmak istemiştim. Çünkü hafta sonları ve hafta içi dörtten sonrası bana kalacaktı ve ben yazmaya zaman ayırabilecektim. Uzun iş saatlerinde de, hafta sonu kimse gelmesin diye dua ederdim. O günü kendime ait gün ilan etmiştim.

Kitap yazmak ise hayallerin en büyüğü benim için.Hayatımın anlamı ve yönü.Alaycı bakışlara ve gereksiz sözlere cevap verme günü.Kuyudan çıkmamam için paçama yapışan iblislere gününü gösterme sebebi.Hep benim yazma durumumdan rahatsız olanlara, rahatsız olmadığımı anlatma günü...
Gurur duyulması gerekirken neden böyle davranıldığını anlama günü belki de...İçimi acıtan sözlerden biri; kitap yazmak...