Kıymık - Seçim - Geçim

Parmağıma batan kıymık 

Hafif kızardı önce yerinde 

Bir iki gün sonra zonklamalar 

Değdiremez oldum bir yerlere 

Unutmaya kalmadı gecenin yarısı 

Fırlarken yataktan morarmıştı yeri 

Oldu mu uykunun derin zamanı 

Zonklarken batan kıymığın yeri 

Miyavlıyor kapıdan Tekir kedi 

Saat dört buçuklu bir zaman 

Battığında önemsemediğime 

Kızıp kendime verip veriştirip 

Kendim edip Tekir bulmadan 

Isıtıp iğrenin ucunu 

Çıkartmaya durdum parmağımdan 

İki büklüm ocağın başında 

Batırdım bakmadan gözünün yaşına 

Çıkacak direnemez dedim 

Savaşı kazanan bendim 

Güzelce temizleyip sardım 

Sabaha geçer sandım 

Parmağı aşmıştı çoktan 

Güneş doğarken karşı yamaçtan 

Elimin üstünde uyumuşum sanki 

Yerinde bir kütük cansız yatan 

Ağrının şiddetini bilir yaşayan 

Bir de dişim apse yapmıştı 

Aklıma düştü genin kör vakti 

Yüzümün yarısı ben değildi sanki 

“Bundan beteri olmaz” da demiştim 

Kıymık unutturdu dişimi 

Buyur buradan yak ne deyim 

Ne seçim derdi kaldı ne geçim 

Aklım elimde, elim elimde 

El elde ense külahta 

Düştüm hastane yollarına 

Cana kaygı vurunca 

Kalmıyor dünyalık tasa 

Yok umurumda bana ne seçimi kim kazansa 

Sağlıkla ve mutlu kalın