- Kategori
- Şiir
kızıl güneş

Kan rengine boğuyor, ayrılırken buradan
Asla kopamıyor ki , canı acıya, acıya.
Başka dünyaların sabahı olmaya,
Gidiyor da arkasına baka, baka,
Son bir kez uzatıyor ellerini
Ağaçlara yaprak, yaprak,
Kuşlara kanat, kanat
Masmavi gökyüzünde
Pembeleşen bulutlara.
Sabrı yok ki beklemeye sabahı
Son ışığı sönerken güneşin,
Gözyaşları ıslatıyor kararmış
Sokakları………. 03/04/2006