Kömürden Adamın öyküsü

Eski Aydın Milletvekili M. Kemal Yılmaz sağ olsaydı bugün sabahın erken saatlerinde yine beni telefonla beni uykudan uyandırır, “ şairim uyanık mısınız, şairler erken kalkar” derdi. Ve şöylece eklerdi: Manisa / Soma Kömür ocaklarında işçilerimiz şehit olmuşlar. Yüreğim bir kez daha yandı, çok çok üzüldüm, onlar için bir gazeteye başsağlığı yazısı yazalım “ derdi.

Mustafa Kemal Yılmaz böyle duyarlı bir insandı. Ben de onun adına bizim Söke Ekspres gazetesi bana verdikleri notlar gibi bir başsağlığı ilanı verirdim. Birkaçını ona birini de Soma Kömür Ocağı müdürlüğüne, birini de Soma Kaymakamlığına onun arzusu üzerine mutlaka gönderirdim. İşte rahmetli M. Kemal Yılmaz böyle bir insandı.

O gerçek bir yurtseverdi. Yüreği sevgi dolu bir insandı. Şimldi lafı uzatmadan onun bu “ KÖMÜRDEN ADAM “ adını taşıyan şiirini sizlerle paylaşmak istiyorum. Ve Soma Kömür ocaklarında şehit düşen tüm vatandaşlarımıza Allah’tan rahmet ve ailelerine ve milletimize başsağlığı diliyorum.

Kömür ocaklarında ölenlerin anısına.

Yerin gözleri kömür mü kömür,

Bir kurşun atımı,

Bir cigara içimi şu ömür.

Elimin, yüzümün karanlığınca

Aydınlık mı aydınlık içim,

Alnım ak mı ak,

Kara kömürden suyum ve ekmeğim,

Tutundum tırnaklarımla,

Yaşam ağacına,

Yakaladım kömürün damarını,

Seni gidi kara yılan…

Sonra kömür  oldu ellerim,

Şimdi ocaklarda yanan

Benim yüreğim.

Yerin altı mı, üstümü cehennem?

Dile kolay söylenmesi:

“ Yanasım gelir “ demiş

Yunus Emre’m.

“Altı da bir, üstü de bir “ olurmuş yerin,

Yar yar, ey yar,

Seçebilir mi yüzümü?

Senin kömür gözlerin?

Ölüyoruz şimdi kap kara, dizi dizi,

Köyde çeşme olmuş yârin iki gözü

Aynı mezara koyuverin hepimizi…

Yüreğimde kömür yarası,

Keyfimizden mi girdik yer inatlına,

Perişan hanede çoluk, çocuk,

Bekler ekmek parası.

Yüreğimde kömür parası

Bir bölüğü kara kömür,

Yeryüzünde öteki yarısı…

Zonguldak’ta bir kör kuyu

İçi geçmiş çekilmiş suyu,

 Bilinmez ne oyun düzer,

 Kurusun o pis kuyu…

Karımın yaktığı ağıt,                                                                                                                                                          

Gel de efkârımı dağıt.

“Ben giderim yana yana “

Bu kez aşk değil,

Kömür buladı beni kana.

Karadeniz kapkara bir bulut,

Dizi dizi yürümede yüz tabut,

Göz kulak ol, anam geride kalanlara,

Beni bir kalem unut.

Üşümesin artık o güzel çoçuklar,

Çünkü ben varım,

Kömürünüz var…

M. Kemal YILMAZ

( 1983 ) Türk Dili Dergisi Eylül 1991

Umurlu Çiçekleri  ( Üç Demet Şiir ) 4. Baskı- Aydın 2012.s.90-92.

NOT: 17.05.2014  tarihi itibariyle Soma Maden Ocağında 363 tahliye oldu,

 şehitlerimizin sayısı 299'a  ulaştı...Hepsini rahmetle anıyorum.

Türkiye yasa boğuldu...