Konjoktürel akiller

Tepeden  zembille inen akillere söylenecek o kadar çok şey varki, öncelikle şunu bilmeleri gerekir, emir komutayla akil olunmaz. Akillik başkalarının size lütfettiği bir paye de değildir, akillik TECRÜBE, BİRİKİM VE SAYGINLIK gibi kavramların harmanlanması ile oluşur. Benim borumu öttüren benim akilimdir zihniyetiyle yola çıkarsanız, yolun yarısına gelmeden akilinizin aklı başından gider." Akile muhtaç bir dede, kaldıki akil ola." deyimine cuk oturan bir pozisyona düşersiniz.

Sabah yatağından kalktığında akil olduklarını öğrenen muhteremler, bu güne kadar akil olduklarının farkına varamadıkları için nasılda üzülmüşlerdir! Bugüne kadar hiç bir şeyin farkında olmadan ( zaten bir kişi hariç başkaları da farkında değil) yaşamışlar, akil akil oturup, keşfedilmeyi beklemişler. Sözün kısası, halkın akili ile majestelerinin akili arasındaki fark konjoktürel olmaktan öteye geçemiyor, zamane akili olmayı içine sindirenler, hangi aklı halkla paylaşacak acaba, sabırsızlıkla bekliyoruz..