- Kategori
- Şiir
Köprü gibi
Ben
Köprü gibiyim
Gönlüm, kapım geniş
Herkese, güzele, çirkine
Gece- gündüz her zaman açık
Üstümden atta geçer
Ne yazık ki eşek’te
***
Ben
Köprü gibiyim
İnsanları severim ben
Küçük, büyük, kör, topal demeden
Din, ırk ayrımı gözetmeden
Hepsini severim ben
Üstümden kamyon da geçer
Taksi de
***
Ben
Köprü gibiyim
Küfeki taşlardan yapılmış
Harcıma haram katılmamış
Ayaklarım sağlam, gâvur betondan
Oldukça sapasağlam canlı ve diri
Beton gibi, iri mı iri?
Giden ağam
Gelen paşam
***
Evet aziz dostlarım
Bir kez daha söyledim içten
Ben köprü gibiyim, güçlü ve iri
Çinin Kuvay Köprüsü’nden daha da sağlam
Daha da üstün, daha da uzun soluklu, dirençli
Yaşlansam bile hâlâ güçlü ve diriyim
Öylece geniş, öylece sabırlı, coşkulu
***
Ben köprü gibiyim
Sevgi dolu, harcına kin, nefret katılmamış
Köprü gibiyim
İnsanlığa, adam olmaya
Anadolu’ya hasret
Adamın biriyim
Biraz da hercai deli
Delinin biriyim...
Abdülkadir GÜLER