Kopya skandalları devam edecek mi?

Bir kuşak heba oluyor. 

Bir kopya rüzgarıdır başını almış gidiyor. Sorsalar "olmuştur" veya "olmamıştır" diye zaman zaman değişen fikirlerimizle sürece dahil oluyoruz. Hepimiz komplo teorisyeni olduk, çıktık. Yıllarca geliştirmek için çaba sarf ettiğimiz olumlu bakışımız zadelendi. 

Öyle bir hal aldı ki bu durum, insanların güven duygusu ile oynanıyor. Bu ülkede bunca yıldır sınavlar yapılıyor. Ne oldu da son bir iki yıldır kopya idiaları başgösterdi. 

İki durum var karşımızda. Bunlardan birincisi birileri bu tür gündemlerle maddi, manevi bir çıkar elde ediyor. Süreci irdeleyecek olursak, ülkenin bulunduğu siyasi süreç, medya çatışmaları, kurumsal düzendeki aksaklıklar gibi önemli başlıklar bu yersiz spekülasyonları ortaya çıkarıyor. Dolayısı ile ülke gündemi ve yargı organları gereksiz yere meşgul ediliyor. Kızgın bir gurup boğanın, birbirlerini yoketmek için etrafındaki herşeyi yerlebir etmesi gibi bir durum bu. 

Bir diğer durum var ki bu daha vahim bir durum. Çünkü geçmişle yüzleşmek zorunda kalacağımız bir hal alacak. Yıllardır bu ülkede yapılan sınavlar var ki kazan bir çok kişi belki şu an aramızda ve çok büyük yerlerdeler. Bunun hesabını kime soracağız.İilahi adalet deyip sineye çekip sindirebilecek miyiz. 

Yıllardır bahsettiğimiz sorunlarımızın, sıkıntılarımızın sebebi bu olmasın sakın? Topal eğitim, topal sağlık, topal adalet kavramlarımız niteliksizliğimizden olmasın sakın? Galiba yine komplo teorisyenleri gibi düşündüm. 

Amacımız kuru ile beraber yaşı da yakmam olmamalı. Herhalde böyle bir düşüncemiz olursa, eğitim geçmişimiz, ölçme değerlendirme geçmişimiz, kariyer geçmişimiz bizi bu ana hapsedecek ve biz bundan sonra bir adım bile atamayacağız. 

Bahsedilen kopya skandalaları ile ilgili şunu söylersek yalnış olmaz herhalde; bir kuşak heba ediliyor. 

Eğer insanların adalete güvenlerini kaybederlerse, artık hiçbir eğitim veya hiçbir bütçe bunu toparlamaya yetmeyecektir. Tüm yetkililerin bu süreci evlerinde oturarak değil de birlikte iletişim ile değerlendirmelerinde fayda var. Kişisel farklılıklar, kurumsal farklılıklar, iletişimsizlikler böylesini riskli bir durumun bahaeleri olamaz. Bunun sorumluluğu sadece ülkemizdeki değil, ilahi adalette de devam eder. 

İki tane kendini bilmezin yapacağı ve ya yaptığı vicdandışı, yüz kızartıcı durumu ülke olarak aramızda eritmeli ve çözüme erdirmeliyiz. Toplum bilinci devreye girmeli bireysel yalnışlara müdahale etmelidir. 

Çocuklarımızı ve gençlerimizi kendimize düşman edersek şayet, şunu unutmamamız gerekiyor; gençlerimiz, geleceğimizdir. Toplumsal ve ahlaki yaşamın en büyün erdemi olan adaletten uzak, kin ve nefret dolu bir güç büyütmüş olacağız. En büyük tehlike ise bu gücün belki de elimizde patlaması olur.