Kore Savaşından Bugünlere..

Yediyüz kırkbir askerimizin hayatını kaybettiği ve ikibin'den fazla da yaralandığı 1950-53 yılları arasında yaşanan Kore savaşından sonra ilk defa Kuzey Kore devlet başkanı ile Güney Kore devlet başkanı iki ülke arasındaki ilişkilerin geliştirilmesi için bir araya geliyor.

Buyurun..

Savaş her nerede yaşanırsa çok kötü. Kötüdür savaş!

Ölümdür savaş..

Biten hayat, kaybolan umut kaybolan gelecektir.

Kore savaşından Gazi ünvanıyla bir ayağı kopmuş olarak geri dönenlerden biri de akrabamdı ve hayatı boyunca onurunu gururunu koruyarak ama engelli olarak yaşamını sürdürüp ebediyete intikal etmiştir.

Askerlerimiz dahil binlerce askerin ve sivillerin hayatını kaybetmiş Kore savaşından ve daha sonra yaşanmış hatta yaşanmakta olan savaşlardan hala ders alınmamasına şaşırmamak mümkün değil.

Savaş nedeniyle bir tek insan ölmemelidir dünya üzerinde!

Kuzey ve Güney Kore'deki tokalaşmayı takdirle karşılıyoruz ama kim ödeyecek bunca dökülen kanların bedelini?

Hiç kimse!

Suriye'de dökülen ve dökülmekte olan kanların bedelini de kimsenin ödeyeceği yoktur!

Elli yıl sonra sorgulayacak olan kuşak dökülen kanların mezhepsel olmadığını anlayacak ve dünyadaki silah tuccarlarını daha çok zengin etmek için olduğunu vede kendi ülkedeki siyasilerin de silah tuccarlarına ve küresel sermayeye hizmet ettiklerini söyleyecek.

Kore savaşına dönelim..

Kim kazandı Kore savaşında?

Silah tuccarları dolayisiyle emperyal ülkeler!

Bizim ne işimiz vardı?

Ne işimiz vardı olur mu. Nato'ya boşuna mı dahil etti seni küresel sermaye?

Gitsin askerlerimiz Kore savaşına gelsin Marshall boyaları pardon yardımları!

Siz hiç Amerikan süt tuzunu içmiş miydiniz?

Ben içmiştim. Üstelik babaları söför olan çocuklara Amerikan yağı bile veriliyordu. O'nun neden ayrıcalık olarak tuttuklarını hala çözemedim..